امام حسن عسكرى عليه السلام:

مِن الجَهلِ الضّحكُ من غيرِ عَجَبٍ؛

خنده‏اى كه از روى تعجب نباشد نشانه نادانى است .

(تحف العقول، ح 487 - منتخب ميزان الحكمة، ص 120)

4- نتیجه خنده زیاد

لقمان علیه السلام:

لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، ايّاكَ وكَثرَةَ الضِّحكِ ؛ فَإِنَّهُ يُميتُ القَلبَ؛

لقمان به پسرش گفت: «پسرم! از خنده زياد بپرهيز؛ زيرا دل را مى‏ميراند».

(تفسير قرطبی، ج 13، ص 175)

5- نصیحت لقمان، بیجا نخند

لقمان علیه السلام:

لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، لا تَضحَك مِن غَيرِ عَجَبٍ ، لا تَمشِ في غَيرِ أرَبٍ ، ولا تَسأَل عَمّا لا يَعنيكَ؛

لقمان به پسرش گفت: «پسرم! بدون تعجّب [و بى‏جا ]خنده نكن و بى هدف ، راه نرو و از چيزى كه به تو مربوط نيست ، نپرس ».

(فيض القدير، ج 1، ص 162)

6- خنده بی دلیل مبغوض خدا

رسول الله صلی الله عليه و آله و سلم:

كَبُرَ مَقتا عِندَ اللّه‏ِ الأَكلُ مِن غَيرِ جوعٍ ، وَالنَّومُ مِن غَيرِ سَهَرٍ، وَالضِّحكُ مِن غَيرِ عَجَبٍ ، وصَوتُ الرَّنَّةِ عِندَ المُصيبَةِ ، وَالمِزمارُ عِندَ النِّعمَةِ؛

خوردن از سرِ سيرى، خواب بى‏شب‏زنده‏دارى ، خنده بى[موجب] شگفتى ، ناله و مويه بلند به هنگام مصيبت ، و بانگ ناى در نعمت و شادمانى ، نزد خدا سخت ناپسند است .

(كنز العمّال، ج 16، ص 80، ح 44011)

7- بهترین خنده

امام علی علیه السلام:

خَيرُ الضِّحكِ التَّبسُّمُ؛

بهترين خنده ، تبسّم است .

(غرر الحکم و درر الکلم، ح4964)

8- علت خنده بیجا

امام حسن عسکری علیه السلام:

مِنَ الجَهلِ الضِّحكُ مِن غَيرِ عَجَبٍ؛

خنده بيجا از نادانى است.

(تحف العقول)

9- نتیجه خنده بسیار

امام صادق عليه‏السلام :

كَثرَةُ الضِّحكِ تُميتُ القَلبَ؛

خنده بسيار، دل را مى‏ميرانَد.

(كافى، ج 2، ص 664)

10- خنده کم اثر آگاهی

رسول الله صلی الله عليه و آله و سلم:

لو تعلمون ما أعلم لضحكتم قليلا و لبكيتم كثيرا؛

اگر آنچه من دانسته ام بدانيد خنده كم و گريه بسيار ميكنيد.

(نهج الفصاحه، ح 2320)

11- انواع خنده

رسول الله صلی الله عليه و آله و سلم:

الضّحك ضحكان ضحك يحبّه اللَّه و ضحك يمقته اللَّه فأمّا الضّحك الّذي يحبّه اللَّه فالرّجل يكشر في وجه أخيه شوقا إلى رؤيته، و أمّا الضّحك الّذي يمقته اللَّه تعالى فالرّجل يتكلّم بالكلمة الجفاء و الباطل ليضحك أو يضحك يهوى بها في جهنّم سبعين خريفا؛

خنده دو قسم است خنده ايست كه خدا آن را دوست دارد و خنده ايست كه خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى كه خدا آن را دوست دارد، آنست كه مرد به روى برادر خويش از شوق ديدار وى لبخند زند اما خنده اى كه كه خداى والا آن را دشمن دارد آنست كه مرد سخن خشن و ناروا گويد كه بخندد يا بخندند و بسبب آن هفتاد پائيز در جهنم سرنگون رود.

(نهج الفصاحه، ح1892)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: